گرفتگی عضلانی زمانی روی می‌دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می‌دهد. مغز از طریق اعصاب، پیام هایی به عضلات می‌فرستد، وقتی سیگنال‌ها از اعصاب به عضلات می‌رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله، منجر به انقباض عضله می‌شود.
جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می‌شود. در بدن انسان هر ماده معدنی، یک یا دو بار الکتریکی دارد. جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلول‌ها برابر باشد. اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می‌گردد. سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلول‌های عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلول‌ها است.
هنگامی که پیام از مغز به عضله می‌رسد، کلسیم به داخل سلول‌های عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت می‌کند. این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله می‌شود که موجب انقباض عضله نیز می‌گردد. سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می‌شود. برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و گلوکز و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است.
بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده، درمان گرفتگی‌ها یکسان است. بازگرداندن الکترولیت های بدن و چنین عضله‌ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد.
دلایل گرفتگی عضلات:
استفاده بیش از حد از عضلات کم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند. به همین دلیل کوهنوردانی که پس از برنامه های کوهنوردی و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا در چنین شرایطی گرفتگی و اسپاسم عضلات ساق، ران، کمر و گردن را تجربه خواهند کرد.
یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است که در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌کند.
البته در بعضی از موارد نیز علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند.
اما در برخی موارد نیز بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماری‌های تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی نیز می‌تواند باشد.
پیشگیری، بهبود و درمان:
چنانچه شما هم با چنین مشکلی روبهرو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید.
- در این شرایط عضله آسیب‌دیده را در جهت مخالف بکشید.
- به آرامی آن را ماساژ دهید تا آرام شود. (بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط خیلی کمک کند.)
در این شرایط می‌توانید از گرما استفاده کنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم. - برای این‌که از بروز این حالت پیشگیری کنید بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبهرو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب و نوشابه‌های ورزشی حاوی الکترولیت های مناسب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول کوهنوردی هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.
- حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر برنامه کوهنوردی، عضلات خود را به‌آرامی کشش دهید و عضلات اصلی بدنتان را گرم کنید.
- اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید است.
به نقل از کانال کوهنوردی فراتر از ابرها
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.