تشکیل فیبروم ممکن است در دوران بارداری باشد که البته این مسئله با تشخیص و اقدام به موقع به ندرت باعث پیامدهای نامطلوب خواهد بود. فیبروم، توده‌های خوش خیم رحم هستند که البته بسیار شایع است و علت دقیق فیبروم نیز مشخص نیست.
بیشترین شیوع فیبروم در در سنین باروری رخ می‌دهد و البته با یائسگی پسرفت می‌کنند؛ همچنین فیبروم می‌توان بدون علامت باشد یا اینکه با خونریزی‌های شدید قاعدگی, درد لگن همراه شود. البته در صورت بزرگی فیبروم علایم فشاری به صورت تکرر ادرار یا احساس فوریت ادرار خواهدبود.
تشخیص فیبروم با معاینه و سونوگرافی یا ام‌آرآی صورت می‌گیرد؛ همچنین فیبروم ممکن است در دوران حاملگی مشاهده شود، هرچند بسیار به ندرت باعث پیامدهای نامطلوب می‌شود.
روش‌های درمانی فیبروم شامل درمان انتظاری توام با نظارت، درمان دارویی و درمان‌های جراحی به صورت برداشتن میوم به‌روش جراحی لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی یا جراحی باز است؛ در عین حال میزان عود فیبروم در 5 سال پس از جراحی ۱۱ درصد است و در نهایت پیگیری و سونوگرافی روش مناسبی برای بررسی عود فیبروم است.
[alert type=”info”]منبع : عاطفه گرگین (متخصص زنان و زایمان) – خبرگزاری فارس[/alert]
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.