در هنگام مواجه با مصدومی که دارای جراحت با ورود جسم خارجی به بدنش شده است، سعی در خارج کردن جسم خارجی نداشته باشیم. هرگونه تلاش برای خارج کردن جسم خارجی ممکن است باعث خونریزی های کنترل نشده داخلی و یا آسیب های جدی به ساختار و اعضای نزدیک زیرین باشد.
جهت کنترل خونریزی می‌توانیم فشار مستقیم را اعمال کنیم، اما فشار بر روی جسم فرو رفته در بدن صورت نمی گیرد، بلکه فشار بر روی بافت های اطراف محل آسیب انجام می‌گیرد. سعی در کوتاه کردن جسم که در بدن فرد مصدوم فرو رفته باشد را نداشته باشیم مگر اینکه جسم، سنگین و یا خیلی بلند باشد مثل (ورود میلگرد به بدن با کمک نیروهای امدادی).
هدف پیش بیمارستانی محدود کردن دامنه حرکات جسم نفوذی به بدن فرد مصدوم است که آسیب های اضافه به حداقل برسد.
خروج جسم خارجی از بدن مصدوم:
!!! در کلیه مواردی که یک جسم خارجی در بدن فرد مصدوم وارد می‌شود، مجاز به خارج کردن این جسم نیستیم، مگر در شرایط زیر:
- جسم خارجی در مسیر راه هوایی ورود داشته باشد، بدون اتلاف وقت توسط انگشت پارویی اقدام به خارج سازی جسم یا جسم می‌کنیم، البته به شرطی که جسم خارجی در ابتدای راه دهانی باشد و قابل رویت باشد. در غیر این‌صورت تشویق فرد به سرفه کردن – مانور هایملیخ (فشار شکمی) – اعمال ۵ ضربه به پشت شیرخوار و ۵ فشار در قفسه سینه در شیرخواران.
نکته: چنانچه جسم خارجی نوک تیز است، اگر فرد مصدوم تنفس دارد مجاز به خارج کردن جسم خارجی نیستیم. و باید دامنه حرکات جسم خارجی را محدود کنیم و فرد به مناسب ترین مرکز درمانی منتقل شود.
- جسم خارجی دقیقا در مرکز قفسه سینه فرد مصدوم فرو رفته است و فرد مصدوم نیازمند عملیات احیای قلبی ریوی است.
- جسم خارجی دارای ارتفاع می‌باشد و دقیقا در پشت فرد مصدوم فرورفته باشد و فرد نیازمند عملیات احیای قلبی ریوی است.
- جسم خارجی شیمیایی مثل گوگرد و مواد شوینده در چشم فرد مصدوم وارد شده باشد.
نکته:
چنانچه جسم خارجی در راه هوایی فرد مصدوم، اشیاء و اجسام نوک تیز باشد و فردمصدوم تنفس داشته باشد، فقط دامنه حرکات جسم خارجی را به روش اصولی در محل خود توسط وسایلی که در اختیار داریم محدود کرده و فرد را به مراکز درمانی مناسب انتقال می‌دهیم.
منبع: انجمن مدرسان امداد و نجات (به قلم زهرا کبیری)
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.