آتش سوزی در طبیعت در سالیان اخیر رشد پرشتاب تری نسب به گذشته داشته است و از مهم ترین علت های آن می توان به کاهش بارندگی ها و به طبع آن خشکسالی و همچنین افزایش تعداد طبیعت گردان و عدم رعایت برخی نکات ایمنی ساده از طرف آنها می باشد.
همچنین اگر کسی در دامنه کوه، جنگل یا در حاشیه درهای پردرخت یا در میان درختان جنگلی زندگی می‌کند، محل سکونت او همواره به علت فراوانی چوب و مواد سوختنی در معرض خطر آتش‌سوزی قرار دارد. منشأ این نوع آتش‌سوزی معمولا رعد و برق یا بروز اتفاقات غیرمنتظره است.
آتش‌سوزی در طبیعت سریعا گسترش پیدا کرده و گیاهان، درختان و منازل مسکونی را طعمه خود خواهد کرد. در هر نقطه‌ای از ایران احتمال وقوع این نوع آتش‌سوزی می‌رود، اما منطقه شمال، دامنه‌های البرز و زاگرس بیشتر در معرض خطر هستند.
همچنین همانطور که بالاتر گفته شد رهاکردن آتشی که کاملا خاموش نشده در طبیعت از دیگر دلایلی است که باعث بروز آتش‌سوزی در جنگل‌ها و مراتع می‌شود.
با اقدامات لازم برای جلوگیری از وقوع آتش‌سوزی و همچنین حین آتش‌سوزی در طبیعت بیشتر آشنا شوید.
اقدامات لازم برای پیشگیری از وقوع آتش‌سوزی
در طبیعت:
-به کمک علایم مسیر دسترسی به محل سکونت مشخص شود؛ طوری که از کنار جاده به خوبی قابل تشخیص باشند.
-مواد شیشه‌ای (نظیر انواع بطری شیشه‌ای و پلاستیکی)، خرده‌شیشه و اشیای مشابه در داخل جنگل‌ها و مراتع رها نشود. این اشیا همانند عدسی ذره‌بین عمل کرده و موجب اشتعال علوفه خشک و مواد قابل اشتعال کف جنگل‌ها و مراتع شده و باعث ایجاد آتش‌سوزی می‌شود.
-از پرت‌کردن ته سیگار یا چوب‌کبریت استفاده‌شده در جنگل‌ها و مراتع خودداری شود.
-گیاهان و علوفه سطح جنگل و مرتع را باید در حد امکان با چرای دام و برداشت دستی کاهش داد و تنه‌های پوسیده و خشک درختان را پاکسازی کرد.
-مرزهای خاکی مثل کانال، خاک‌ریز و سنگ‌چین بین مزارع و حاشیه جنگل و مرتع ایجاد شود.
-از سوزاندن بقایای محصولات کشاورزی در مزارع مجاور جنگل‌ها و مراتع خودداری شود.
-از روشن‌کردن آتش در نواحی جنگلی و مراتع خودداری شود؛ برای روشن‌کردن آتش در مواقع ضروری، از جایگاه‌های ویژه یا سطوح بدون پوشش گیاهی استفاده و اطراف آتش با سنگ محصور شود.
-هنگام خاموش‌کردن آتش، خاکسترهای اجاق بدون اطمینان از خاموش‌شدن کامل (به وسیله آب یا مدفون‌کردن با خاک) رها نشود.
-چمن‌های اطراف محل سکونت را باید کوتاه کرد. برگ‌ها را جمع‌آوری و سقف خانه را از شاخ و برگ‌های زاید درختان پاکسازی کرد.
-هیزم‌ها را باید حداقل در فاصله ۱۰ متری محل سکونت انبار کرد.
-اشیا، مایعات و محلول‌های قابل اشتعال را باید در ظروف فلزی خارج از محل سکونت (حداقل ۱۰ متر دورتر از ساختمان و نرده‌های چوبی) نگهداری کرد.
-تا فاصله ۱۰ متری اطراف خانه نباید درختان چندانی کاشت. این اقدام فضایی برای دفاع در برابر آتش‌سوزی ایجاد می‌کند. بعد از این فضا نیز شاخ و برگ‌ها و چوب‌های خشک را باید جمع‌آوری کرد.
-بهتر است درختان و گیاهان مقاوم به آتش در اطراف محل سکونت کاشته شوند تا مانع از گسترش سریع آتش‌سوزی شوند (مثلا درختان دارای چوب مقاوم، کاج مقاوم به آتش، درخت همیشه بهار و…).
-باید منابع آب مانند استخر معمولی شنا و چاه آب در دسترس مأموران آتش‌نشانی باشد.
-از مصالح مقاوم به حریق مانند سنگ، آجر و فلز در ساخت محل سکونت استفاده شود. در حد امکان مصالح چوبی به کار گرفته نشود؛ زیرا کمترین مقاومت را در برابر آتش‌سوزی دارند.
-تمام دریچه‌های خارجی و سوراخ‌های موجود در ساختمان محل سکونت باید با صفحات فلزی توردار شش میلیمتری پوشانده شوند تا مانع از پراکنده‌شدن جرقه آتش شوند.
-از پنجره‌های چندلایه، شیشه‌های ایمنی یا پشت پنجره‌ای ضد حریق استفاده شود. این اقدام مانع از انتقال گرما به وسیله پنجره‌های بزرگ خواهد شد.
-از پرده‌های مقاوم به حریق به منظور افزایش ضریب حفاظت پنجره‌ها استفاده شود.
-دودکش‌ها، بخاری هیزمی و تمام سیستم‌های گرمایی خانه سالیانه به وسیله فردی کارشناس تمیز و بررسی شوند.
-دودکش‌ها عایق‌کاری شده و باید حداقل یک متر از سقف بالاتر باشند.
-زواید اطراف یا بر فراز دودکش‌ها برداشته شوند.
-هنگام حضور در طبیعت باید از خاموش‌شدن آتش ایجادشده اطمینان حاصل کنید.
بیشتر بخوانید : هنگام آتش سوزی خودرو چه کنیم ؟
هنگام وقوع آتش‌سوزی:
-در صورت مشاهده آتش‌سوزی با شماره ١٢۵ تماس گرفته، موقعیت دقیق و واضح برای آنها شرح داده شود.
-افراد دارای مشکل جسمی و معلولیت، کودکان و سالخوردگان باید خیلی سریع از محل خارج شوند.
-اگر کسی در محل سکونت خود جریان گاز شهری دارد، باید آن را فورا قطع کند. فقط افراد صلاحیت‌دار حق دارند جریان گاز را مجددا برقرار کنند.
-دریچه‌های زیرزمینی را می‌توان با تخته‌های چندلایه آماده یا سایر درزگیرهای تجاری بست.
-کپسول‌های حاوی گاز را باید خاموش کرد.
-در صورت امکان بهتر است وسایل و اثاثیه قابل اشتعال موجود در حیاط بیرونی به داخل خانه منتقل شود.
-سر شیلنگ آب به شیرهای بیرون از خانه وصل شده و آبپاش‌ها روی سقف و در مجاورت مخازن سوخت قرار داده شوند تا بتوان فورا آبپاشی کرد.
-بوته‌های اطراف محل سکونت را بهتر است تا فاصله ۵ متری آبپاشی کرد یا آنها را چید.
-امکانات اطفای حریق مانند شن‌کش، تبرزین، اره دستی یا برقی، سطل آب و بیل در دسترس باشند.
-ماشین شخصی در گاراژ یا در فضایی باز رو به جهت فرار پارک شود. درهای خودرو بسته ولی قفل نباشند. شیشه‌ها بالا کشیده شده و سوییچ در حالت استارت باشد در و پنجره‌های گاراژ بسته اما قفل نباشند. بهتر است سیستم دربازکن اتوماتیک گاراژ قطع شود.
-پنجره‌ها، دریچه‌ها و درها را باید بست؛ اما پرده‌های پشت پنجره‌های قابل اشتعال را باید برداشت.
-اشیای قابل اشتعال را بهتر است به وسط منزل مسکونی و دور از پنجره و درهای شیشه‌ای منتقل کرد.
-همه درها و پنجره‌های داخلی را باید بست تا مانع از هجوم شعله‌های آتش به داخل شد.
-اشیای باارزش را که در آب خراب نمی‌شوند، می‌توان به داخل حوض یا استخر انداخت.
-اگر تأکید به تخلیه محل شد، بی‌درنگ این کار انجام شود. باید راهی دور از شعله آتش انتخاب شود. همواره باید مواظب تغییر سرعت و جهت شعله‌های آتش و دود بود.
با تغییرات و اضافه از : روزنامه شهروند
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.