از غرق شدگی بیشتر بدانیم

به صورت کلی فرآیند منجر به اختلال تنفسی اولیه در اثر فرورفتن یا غوطه ور شدن در یک مایع را غرق شدگی می گویند.

اختلال و آسیب تنفسی به دنبال فرو رفتن در آب یا هر مایع دیگر. به عبارتی پر شدن یک حجم مایع در راه هوایی فرد و ایجاد مشکلات تنفسی که می تواند منجر به مرگ، معلولیت،بیماری و یا نجات او شود را غرق شدگی گویند.

عواقب غرق شدگی با عناوین مرگ یا بیماری و یا بدون عوارض دسته بندی شده است.

فرایند غرق شدگی شامل زنجیره ای است که وقتی راه هوایی فرد زیر سطح مایع قرار می گیرد، شروع می شود. دراین زمان فرد به طور ذاتی تلاش می کند تا تنفس خود را نگه دارد. در ادامه ممکن است باعث شود تا به طور ناخواسته مایع به راه هوایی وارد شود . اگر نجات و یا رهایی از این وضعیت رخ ندهد هیپوکسی افزایش می یابد و اختلال در چندین سیستم حیاتی بدن رخ می دهد.

ارتباط غرق شدگی با سن:

مردم در هر سنی غرق می شوند ولی دو گروه سنی بیشتر از معمول غرق می شوند.

• گروه سنی نوپا
• گروه سنی نوجوانان

طبق مطالعات انجام گرفته بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از حوادث غرق شدگی در گروه سنی زیر ۲۰ سال رخ می دهد.

ارتباط غرق شدگی با جنسیت:

پسرها تمایل بیشتری به ‌پذیرفتن خطر دارند و در کل بیشتر در معرض غرق شدگی و مرگ هستند.

نجات یافتگان از غرق شدگی ممکن است دچار چه عوارضی شوند؟

غرق شدگی را می توان به عنوان یک عامل محدود کننده سال های مفید زندگی دانست.

نجات یافتگان ممکن است دچار عوارض شدید و دائمی تنفسی، عصبی و روانی شوند. تعدادی از آنها ممکن است دچار عوارض شدید عصبی شوند. همچنین پس از نجات از غرق شدگی، این واقعه ممکن است آثار زیادی بر خانواده و روان نزدیکان فرد داشته باشد.

محل های شایع غرق شدن کودکان :

در کشورهای مختلف و درخانواده هایی با وضعیت اجتماعی اقتصادی متفاوت، شایع ترین محل های غرق شدگی متغیر است.

در کشورهای ثروتمند استخرهای شنا و دریا بیشترین محل غرق شدگی هستند. در حالی که در کشورهای کم درآمد و فقیر اکثر حوادث در مناطق روستایی، رودخانه ها، دریاچه ها و سدها اتفاق می افتد. در برخی کشورها کودکان در حوض باغ ها و تفریحگاهها و یا استخرهای تزیینی جان خود را از دست می دهند.

!!! توجه داشته باشیم بیشتر کودکانی که در استخرهای خانه غرق شده اند در مدت زمان بسیار کوتاه در حدود ۵ دقیقه از چشم والدین و اعضای خانواده دور بوده اند.

عوامل خطر ساز غرق شدگی در گروه سنی کودکان:

مردم کشورهایی که به مقادیر زیادی از آب های آزاد دسترسی دارند بیشتر در معرض غرق شدن هستند.

کودکان روستایی بیشتر از کودکان شهری در معرض غرق شدگی هستند، این حادثه بیشتر در مناطق صید ماهی یا آب های زیرزمینی و قنات های غیر استاندارد و بدون تجهیزات اتفاق می افتد. بیشتر کودکان در آب اطراف خانه هایشان غرق می شوند و هر چه سن کودک پایین تر باشد احتمال بروز خطر در حوالی خانه بالاتر است.

وان حمام ، جکوزی ، استخرهای خصوصی منزل ، عدم حصاربندی صحیح و ایمن آنها ، چاه های عمیق و نیمه عمیق ، گودال ها ، برکه ها ، منابع آبی ، مزارع ، کشتزارها ، کانال های آبیاری نزدیک خانه احتمال بروز خطر غرق شدگی کودکان را افزایش می دهد.

سیلاب های عظیم و موج های اقیانوسی در سراسر دنیا بخش عمده ای از تلفات غرق شدگی را به خود اختصاص می دهند.

روزهای تعطیل و مسافرت های داخلی و برون مرزی و تفریح در محیط های آبی بیگانه و شرایط جدید، آمار غرق شدگی را افزایش می دهد.
غرق شدگی یکی از معمول ترین علل مرگ در تعطیلات است.

کودکان زیر یکسال به تنهایی قادر به دسترسی به آب ها نیستند . اکثرآ غفلت از این کودکان از سوی والدین یا مراقبین آنها ، موجب فراهم شدن خطر می شود.

در بسیاری از کشورها در میان نوجوانان “الکل” اغلب در بروز غرق شدگی نقش دارد. مصرف الکل به هنگام شنا یا قایق سواری تعادل و قدرت تشخیص را کم می کند. همچنین اثربخشی الکل در برابر حرارت مستقیم خورشید افزایش می یابد. نوشیدن الکل و شنا کردن به همان اندازه نوشیدن الکل و رانندگی خطرناک است‌.

صرع به عنوان یک عامل فزاینده خطر مرگ و میر غرق شدگی در تمام محیط های آبی است.

اوتیسم، آریتمی قلبی و‌ … نیز از دیگر عوامل افزایش خطر غرق شدگی هستند.

نبود وسایل یا عدم دسترسی به امکانات ایمنی و بهداشتی، تجهیزات شنای کافی و مناسب مانند”جلیقه نجات استاندارد – کمربندها و بازوبندها در محل های مجاز برای شنا کردن (استخرها و سواحل حفاظت شده) و همچنین در کلیه شناورها اعم از کشتی های مسافربری از عوامل خطرساز است.

استفاده از لنج ها و قایق های نامطمئن و یا اسباب بازی های بادی، تشک های بادی و…خطرناک است. کودکان ممکن است با کمک این وسایل به سمت وسط دریا کشیده شوند‌.

رفتارهای ایمن در ساحل دریا جهت جلوگیری از غرق شدگی کودکان:

نظارت بزرگسالان بهترین راه برای پیشگیری از غرق شدگی در کودکان است.

در ساحل دریا ممکن است جریان آب کودک را به زیر آب بکشد و به دلیل خطر امواج بزرگ باید کاملا مراقب کودکان باشید.

افرادی که در آب و یا نزدیک آب از کودکان مراقبت می کنند باید از فعالیت هایی که تمرکز را از بین می برد مانند مطالعه کتاب – مکالمات تلفنی – استفاده از الکل یا داروهای خواب آور اجتناب کنند.

همیشه با نظارت بزرگترها اجازه بازی در کنار آب به کودک داده شود.

بررسی شرایط آب و هوایی، محدودیت شنا در اوضاع خاص آب و هوایی و حضور نجات غریق می تواند در تأمین ایمنی دریا نقش داشته باشد.

پیش از استفاده از ساحل، ناجیان غریق مستقر در محل می توانند اطلاعات مفیدی درباره فشار بستر دریا، وضعیت شن های ساحل و یا هر مورد دیگری در ساحل در اختیار شما قرار دهند.

در صورتی که ناجیان غریق اعلام کنند که وقت مناسبی جهت شنا کردن کودکان نیست ، نباید اجازه ورود به دریا به کودکان جهت شنا کردن داده شود.

کودکان حتی اگر شنا کردن می دانند در داخل و اطراف آب های طبیعی باید جلیقه نجات بپوشند . در هنگام شنا کردن کودک پوشیدن جلیقه نجات و حضور یک فرد بزرگسال در کنار او ضروری است.

هنگام شنای کودکان وسایل ایمنی و نجات همچون طناب و تیوپ همواره در دسترس و آماده باشند.

تدارک وسایل ایمنی برای تمام سرنشینان شناورهایی مانند قایق های تفریحی در صورت بروز حادثه احتمالی در نجات به موقع زندگی کودکان بسیار پراهمیت است.

لازم به یادآوری است در هنگام قایق سواری هر کس باید جلیقه نجات خود را بپوشد.

• حضور یک فرد مسئول و توانمند در محل شنا و قایق سواری ، کمک کننده است.
• ایمنی هنگام شنا باید به کودکان آموزش داده شود.
• کودکان بدون حضور والدین در کنار ساحل و استخرها بازی نکنند ، راه نروند ، همدیگر را هل ندهند.
• کودکان وقتی چیزی در دهانشان است شنا نکنند.
• کودکان بدون نظارت بزرگترها به شنا نروند.
• هنگامی که کودکی در معرض خطر است به بزرگترها اطلاع دهند.
• همیشه شماره تلفن های ضروری برای درخواست کمک به کودکان آموزش دهیدو در دسترس باشند.
• آموزش شنا و افزایش قدرت و توانایی افراد در شنا کردن می تواند به عنوان عامل حفاظتی حتی در کودکان خردسال مطرح شود. با توجه به اعتماد به نفس بالای کودکان و اینکه ممکن است در برخورد با آب و شنا بی محابا و بی احتیاط باشند، بیشتر در معرض خطر غرق شدگی هستند.
• یادگیری کمک های اولیه در غرق شدگی و احیای قلبی ریوی و بکارگیری آن در مواقع غرق شدگی برای کودکان، نقش مهمی در کاهش آسیب ها و مرگ و میرها خواهد داشت.

نکات کلیدی پیشگیری ازغرق شدگی درگروه سنی کودکان

• مهارت های نجات زندگی را بیاموزید.
• هر فردی باید اصول پایه شنا کردن (شناورشدن روی آب،حرکت در طول آب) و اقدامات نجات و احیای قلبی ریوی (CPR) خارج از محیط بیمارستان را فرا گیرد.
• استخر را کاملا حصار بندی کنید.
• یک حصار کامل چهار طرفه دور تا دور استخر نصب کنید، به طوری که کودکان نتوانند قفل آن را باز کنند. این امر می تواند کودکان را از منطقه شنا دور کند.
• استفاده از جلیقه نجات را اجباری کنید.
• مطمئن شوید کودکان حتی اگر شنا کردن می دانند، در داخل و یا اطراف آب های طبیعی مانند دریاچه حتما جلیقه نجات خود را می پوشند. کودکانی که شناگران ضعیفی هستند همچنین باید در داخل و اطراف استخر جلیقه نجات بپوشند.
• نظارت کامل داشته باشید.
• وقتی کودکان در داخل یا اطراف آب هستند (حتی داخل وان حمام) در تمام مدت کاملا مراقب آنها باشید. والدین و یا مراقبین کودک در این مواقع باید کاملا مراقب کودکان باشند و از فعالیت هایی که تمرکز آنها را از بین می برد مانند مطالعه کتاب ، بازی ، مکالمات تلفنی ، استفاده از الکل و داروهای خواب اجتناب کنند.

چند نکته مهم:

پیشگیری اولین حلقه در دایره پیشگیری می باشد. ناجیان رهگذر (افراد آموزش ندیده و نا آشنا به مهارت های نجات غریق) نقش بسیار مهم و حیاتی در نجات و احیا قربانیان غرق شدگی دارند. لازم به ذکر است مرگ های متعددی از ناجیان رهگذر در حین کمک به افرادی که غرق شده اند، گزارش شده است (به ویژه در سواحل دريا و در آب های با جریان تند). توصیه برای ناجیان رهگذر“کمک بدون ورود به آب” می باشد.