تصادفات عابران پیاده و دوچرخه سوارها اغلب از جستجوی دیداری ناکافی و فقدان وضوح است. جستجوی ناکافی می تواند به وسیله راننده یا عابر و یا دوچرخه سوار باشد.
در تصادفات گردش به راست عابران و راننده ها به یک اندازه در عدم جستجو مقصر بوده اند.
در تصادفات گردش به چپ راننده ها بیشتر مقصر بوده اند احتمالا به خاطر نیاز های دیداری بیشتری که برای راننده ها وجود دارد.
نمونه هایی از خطاهایی که منجر به تصادفات عابران می شود :
عابران پیاده در چراغ های ترافیکی به حق تقدم داده شده از طریق چراغ اعتماد کرده و به خوبی حرکت های گردشی را نگاه نمی کنند.
عابران پیاده به مسیری از یک وسیله نقلیه وارد می شوند که نزدیک تر از آن است که راننده بتواند توقف نماید.
وقتی یک راننده با سرعت حدود ۵۰ کیلومتر بر ساعت رانندگی می کند لازم است تا بیش از ۳۰ متر فاصله داشته باشد تا بتواند وسیله نقلیه را متوقف کند .
تغییرات اندک در سرعت می تواند اثرهای مهمی بر شدت تصادفات عابران پیاده داشته باشد.
عابری که با خودروی با سرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت برخورد کند به احتمال ۸۵ درصد کشته خواهد شد اما در سرعت ۵۰ کیلومتر برساعت این احتمال به ۴۵ درصد ودر سرعت ۳۰ کیلومتر این احتمال ۵ در صد خواهد بود.
عدم وضوح به خصوص در شب احتمال خطر برای عابران پیاده یا دوچرخه سوار را بسیار افزایش می دهد .
لباس های تیره تضاد بسیار کمی با پس زمینه دارند ؛اگر چه روشنایی خیابان به دیده شدن عابران کمک می کند اما ممکن است حفره های اتفاقی از نور بیت چراغ های خیابان ایجاد شود که دیده شدن عابران را مشکل می سازد.
[alert type=”success”]برگرفته از کانال ناجيان جاده[/alert]
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.