در ارتفاعات فشار جو کاهش می یابد و در نتیجه فشار کل اکسیژن نیز کاهش می یابد و باعث می شود که اکسیژن کمتری در دسترس افراد باشد. محیط با اکسیژن کمتر می تواند بیماری پزشکی زمینه ای مانند آنژین ، نارسایی احتقانی قلب و بیماری تنفسی را تشدید کند و یا اینکه خود باعث بروز بیماری های جدید شود. حتی افراد سالم نیز می توانند در ارتفاع زیاد “بیماری ارتفاع” را تجربه کنند به خصوص اگر صعود سریع باشد.
ارتفاع زیاد یا ارتفاعی بالاتر از ۵۰۰۰ پا (۱۵۲۰ متر) است. در این ارتفاع محیط، کاهش اکسیژن می تواند برای شخص محسوس باشد. اما بیماری جدی به ندرت اتفاق می افتد.
اما در ارتفاع بالاتر از ۸۰۰۰ پا (۲۴۴۰متر) بیماری ارتفاع جدی می توانند بروز کند ، به خصوص اگر صعود سریع باشد.
بیشتر بخوانید : بیماری ارتفاع (کوه گرفتگی) و نکات طلایی آن
از جمله علائم و نشانه های بیماری ارتفاع می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- احساس ناخوشی
- از دست دادن اشتها
- سردرد – تاری دید – سیاهی رفتن چشم
- ضعف و بی حالی
- اختلال در خواب
- دیسترس تنفسی هنگام فعالیت
در ادامه اقداماتی که می تواند از بیماری ارتفاع جلوگیری کند را می خوانید :
- صعود تدریجی
- زمان دادن به بدن برای تطبیق
- کاهش فعالیت در ارتفاع زیاد
- پایین آمدن به ارتفاع کمتر جهت خواب
- خوردن یک وعده با کربوهیدرات بالا
بیماری حاد کوهستان Acute Mountain Sickness (AMS).
بیماری حاد کوهستان معمولآ در افرادی که با سرعت ۶۶۰۰ پا (۲۰۰۰متر) یا بیشتر صعود می کنند رخ می دهد.
علائم و نشانه های بیماری AMS :
- ضعف
- حالت تهوع
- سردرد
- تنگی نفس
- سبکی سر
- ازدست دادن اشتها
- خستگی
- اختلال در خواب
علائم و نشانه های شدید بیماری AMS
- ضعف شدید
- کاهش برون ده ادرار
- استفراغ
- افرایش تنگی نفس
- وضعیت روانی تغییر یافته (اگر فرد به ارتفاع بالاتری صعود کند ، وضعیت وی بدتر می شود و درصورت عدم صعود بیمار به ارتفاع بالاتر، بیماری حاد کوهستان معمولآ طی ۱ الی ۲ روز برطرف می شود)
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.