تقدیم به همه آتش نشانان فداکار و از جان گذشته :
هفتم مهرماه به نام «آتش نشاني و ايمني» نامگذاري شده است. در واقع اين روز بهانه اي است تا به گراميداشت انسان هايي بپردازيم كه از جان و آسايش خود در راه حفظ جان و آسايش ما مي گذرند تا بتوانيم در امنيت زندگي كنم.
ايمني را مصونيت در برابر آسيب هاي ناشي از حوادث، اعم از طبيعي و غيرطبيعي معنا کرده اند. از آن جايي که نمي توان به ايمني به صورت صد در صد دست يافت، کارشناسان معمولاً از اصلاحاتي نظير «ارتقاء و ايمني» و «سطح پيشرفت ايمني» استفاده مي کنند. سطح پيشرفت ايمني رابطه تنگاتنگي با توسعه دارد، لذا در کشورهاي پيشرفته، يکي از اهداف دولت ها، حداکثر کردن سطح پوشش ايمني براي دست يابي به حداکثر توسعه است.
هدف از نامگذارى این روز به عنوان روز ملى ايمنى و آتش نشانى، تبديل ايمنى در کشور به يك فرهنگ میباشد. در کشور ما بيش از ۱۶۰ سال از تأسيس اولين ايستگاه آتش نشاني در شهر تبريز به سال ۱۲۲۱ شمسي و نزديک به هشتاد سال از تأسيس آتش نشاني پايتخت مي گذرد.
پس از انقلاب اسلامي، با انحلال سازمان دفاع غير نظامي، فلسفه وجودي آتش نشاني هاي کشور توسط بندهاي ۱۴ و ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداري تعريف گشت و از همين رو سازمان هاي آتش نشاني زير مجموعه شهرداري ها قلمداد مي شوند. بر اساس اين قانون شهرداري ها ملزم هستند، براي حفظ شهرها از خطر سيل و حريق و ديگر مخاطرات تدابير مؤثري اتخاذ نمايند.
نظر به اينکه کشور ما يک کشور حادثه خيز مي باشد و از چهل حادثه طبيعي شناخته شده، سي مورد آن در ايران امکان وقوع دارد، توجه به بحث ايمني همچنين تهيه و تدوين ضوابط و مقررات ايمني، امريست ضروري.
[align=center]
[/align]
مهم ترين وظايف سازمان آتش نشاني و خدمات ايمني را مي توان موارد زير دانست:
ـ ارتباط و همكاري و هماهنگي و مشورت با مراكز علمي، نظامي، پزشكي و ساير سازمان ها و اشخاص مربوط.
ـ تعيين صلاحيت فني و امكانات شركت هاي خصوصي و دولتي با عنوان هاي مختلف اعم از طرح ايمني يا شارژ كننده و فروشنده و سازنده ماشين ها، قطعات، ادوات و تجهيزات مختلف مربوط به امور ايمني و نجات و آتش نشاني در سطح جامعه.
ـ اشاعه و به كارگيري رشته هاي ورزشي بين كاركنان سازمان مخصوصاً نيروهاي عمليات به منظور تقويت و آمادگي جسماني و بالا بردن روحيه افراد كه لازمه اين حرفه است.
[align=center]
[/align]
!!! گوشه ای از اظهارات يک آتش نشان عزيز:
از پس اجساد سوخته، خانه های ويران و مردم خاکستر نشين يک لبخند که زنده بودن و آرامش را بشارت دهد، برای ما کافی است. بوی آب و آتش می دهیم و اضطراب لحظه ای را در جدال با مرگ لمس کرده ایم. سوگند من گواه معتبر عشقم به مردم است و آن چه نشانی از زندگی دهد: «به پيشگاه خدای بزرگ و عدالت اجتماعی سوگند ياد می کنم تا پای جان بدون در نظر گرفتن نژاد و مذهب از جان و مال مردم حفاظت و حراست نمايم.»
.
