.
[align=center]مردان روزهای سخت [/align]
انسانها همیشه در امنیت، آسایش و آرامش نیستند و گاه حوادث طبیعی و غیرطبیعی، این آرامش را به هم میزند. در این زمان، ندای یاریطلبیِ حادثهدیدگان به گوش میرسد و انسانهایی آموزش دیده، صبور و نیکوکار، فقط برای رضای حضرت حق به کمک آنها میشتابند و دردهاشان را تسکین میبخشند. آری، سخن از تجسّم و نماد امداد و کمک، یعنی «جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران» است؛ نهادی که بدون چشمداشت مادّی، به یاری محرومان میشتابد و از ایشان دلجویی میکند.
به منظور تقدیر از زحمات خستگیناپذیر این عزیزانِ فداکار، هفتهای در بهمنماه در نظر گرفته شده است. ما نیز به سهم خود، از زحمات شبانهروزی این بزرگواران سپاسگزاری میکنیم و به همه این مردان روزهای سخت، خسته نباشید میگوییم.
[align=center][/align]
تاریخچه
در قرن نوزدهم میلادی، جنگ خونینی بین ایتالیا و فرانسه از یک سو، و اتریش از سوی دیگر درگرفت. در آن زمان، تاجری سوئیسی به نام «ژان هانری دونان» با سرمایه شخصی خود به مداوای پنج هزار مجروح این نبرد پرداخت و بعدها در سال 1862، در خاطرات خود از این جنگ، پیشنهادهایی انسان دوستانه را مطرح ساخت؛ پیشنهادهایی برای کمک به آسیبدیدگان جنگی، بدون در نظر گرفتن اولویتهای سیاسی، عقیدتی و نژادی.
در سال 1863، نخستین کنوانسیون ژنو و کمیته بینالمللی صلیب سرخ پایهگذاری شد؛ البته کشور عثمانی، در آن زمان نشان صلیب سرخ را نپذیرفت و به جای آن،هلال احمر را قرار داد که تمام کشورهای اسلامی نیز آن را پذیرفتند. کشور ما ایران هم در سال 1308ش، به عضویت آن جمعیت درآمد.
هلال احمر در ایران
دولت ایران، در چهاردهم آذرماه 1253، معادل پنجم دسامبر1874، قرار داد ژنو و در تاریخ 13 شهریور 1279، قوانین الحاقی را امضا کرد؛ ولی تا 23 سال بعد، هیچ سازمان و ارگانی رسمی در کشور به وجود نیامد. در خرداد ماه 1302 و چند ماه بعد به دنبال وقوع چند زلزله در شرق خراسان، سیرجان و کرمان، برای نخستین بار نیروهای ارتش به عنوان عوامل حکومت و با استفاده از امکانات موجود، به کمک آسیب دیدگان شتافتند و اولین استمداد ملی برای کمک به آسیب دیدگان در سطح کشور انجام گرفت. بدین ترتیب، در سال 1302، جمعیت شیر و خورشید سرخ در کشور تأسیس شد که در سال 1359، به جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران تغییر نام یافت.
خدمت داوطلبانه
خدمت داوطلبانه، به عنوان هدف و انگیزه اصلی تشکیل نهضتهای بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر مطرح بوده است. این خدمت بدان معناست که این جمعیتها، به عنوان پُلی میان توانمندان و نیازمندان ایفای نقش نموده، با سازماندهی و برنامه ریزی نیروهای داوطلب، و جمع آوری کمکها و هدایای نیکوکاران، در زمان نیازِ آسیب دیدگان، به یاری آنها میشتابند.
خدمت داوطلبانه به این دلیل که از طرف انسانهای داوطلب، برای التیام رنج و آسیب همنوعانشان صورت میگیرد، بدون هیچ توقعی انجام گرفته و خیریه میباشد، چرا که همه انسانها ممکن است در یک موقعیت اضطراری، به کمک و مساعدت دیگران نیاز داشته باشند و آنانی که امروز کمک دهنده هستند، ممکن است فردا گیرنده کمک باشند.
[align=center][/align]
اصول هفتگانه
بر مبنای اساسنامه و مقررات صلیب سرخ و هلال احمر جهانی، این نهاد اجتماعی، باید از دخالت در امور سیاسی، نظامی و تبعیضهای قومی و فرقهای به طور کامل دوری کند. از این رو، در کنفرانس جهانی این تشکیلات در سال 1349، هفت اصل اساسی و مهم به تصویب رسید که هیچ گاه نباید در ارائه خدمات از آن سرپیچی کرد:
1. خدمات بشردوستانه؛
2. استقلال؛
3. بیغرضی و عدم تبعیض در ارائه خدمات، بدون توجه به نژاد، رنگ و طبقه؛
4. خدمت داوطلبانه، خیریّه و بلاعوض؛
5. بیطرفی؛
6. وحدت و انحصار در همهجا؛
7. جهانی بودن این جمعیت و خدمات آن (جهان شمولی).
فعالیت ها
جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی، در بخشهای امداد، نجات، خدمات اجتماعی، پرورشی، درمانگاه، فیزیوتراپی و داروخانه با کمترین هزینه درمانی، کمک بسیار شایان توجهی به محرومان و افراد بیبضاعت مینماید. مرکز امداد هلالاحمر، با برپایی مانورهای امداد و نجات در هفته کاهش بلایای طبیعی، به نوعی به مردم، آموزشهای لازم را برای رویارویی بهتر با حوادث طبیعی ارائه میدهد.
هلال احمر، هیچ تبعیضی را بر پایه ملیت، نژاد، باورهای مذهبی، طبقه یا عقاید سیاسی روا نمیدارد. تلاش آن برای تسکین آلام انسانهای رنجور و دردمند است و اولویت اصلی کار خود را در موارد آشفتگیها و آسیبها میداند.