تجربه گرانقدر هشت سال دفاع مقدس نشان داد كه يكي از مهم ترين عوامل براي نجات جان مبارزان مجروح در صحنه هاي نبرد تخليه هوايي آنان مي باشد. متن زير خلاصه اي از شرايط لازم براي حصول اين قابليت را به اجمال بيان مي دارد .
مجروحيني كه از طريق عمليات هوايي اعزام مي گردند بايد شرايط زير را دارا باشند:
1. هماتوكريت بدون تغيير حدود 35%
2. ثبات علائم حياتي
3. تامين آب و الكتروليت ها در طول مدت پرواز .
[align=center]
[/align]
وسايل پرنده (اغلب هواپيماها ) نيز بايد ازحداقل شرايط برخوردار باشند :
1. امكان برقراري اكسيژن براي هر نفر
2 . يك نفر جراح در هواپيما
3 . يك پرستار به ازاي هر 2 الي 3 مجروح.
[align=center]
[/align]
با توجه به اين كه رطوبت داخل هواپيما كم و در حدود 10% مي باشد بايد براي برقراري رطوبت و جلوگيري از خشكي مجاري تنفسي نيز اقدام لازم در راستاي تامين وسايل رطوبت زا به عمل آيد .
جزئيات حمل مجروحين داراي لوله هاي حياتي همچون لوله تراشه و لوله معده بيشتر از حوصله اين خلاصه است اما به عنوان نمونه از توصيه به حداكثر عدم انتقال بيماران داراي tube chestو توصيه به تداوم بقاي لوله معده بخاطر تغيير فشار داخل احشاء گوارشي در ارتفاعات مي توان نام برد.بجز جزئيات مذكور چند نكته اي هم درباره زمان لازم براي تخليه مجروحين ذكر مي گردد .اين زمان براي جنگ هاي مختلف متفاوت بوده است مثلا براي جنگ كره حدود 210 دقيقه و براي جنگ ايران و عراق حدود 20 الي 45 دقيقه بوده است .
!!!اما در پايان بهتر است از ميزان مرگ و مير مجروحين جنگي نيز ذكري به عمل آيد:
*اين آمار بسيار متفاوت و از 8% در جنگ جهاني اول تا 8/1% در خلال جنگ ويتنام ثبت شده است .همچنان كه ملاحظه مي گردد با توسعه روش هاي تحقيق و نيز ابداع متد هاي درماني بهتر براي اقدامات اورژانس اين آمار كاهش بسياري در طول زمان داشته است .
[align=left]با تشكر از آقاي شهرام فيضي[/align]
