انجمن نجاتگر

[iabch]

.




● مونوکسید کربن (CO)
مونوکسیدکربن گازی است بی رنگ ، بی بو و بی طعم و به همین مناسبت در تمام قسمت های هوا فوری پخش می شود. این گاز از احتراق ناقص زغال و مواد آلی تولید می شود. مونوکسیدکربن در خون با هموگلوبین ترکیب پایداری را تشکیل می دهد و در نتیجه ، اکسیژن رسانی به بافت های بدن کاهش یافته و در صورت مسمومیت شدید ، پس از تشنج مرگ فرا می رسد. در مسمومیت خفیف تر ، سردرد ، ضربان شدید شقیقه ها ، صدا کردن گوش، سرگیجه ، گاهی استفراغ و ضعف عمومی مشاهده می شود.

سپس اضطراب به شخص دست داده و مسموم سعی می کند که از جای خود بلند شده و از محیط آلوده فرار کند و این عمل خود باعث سرعت تنفس و در نتیجه شدت مسمومیت می گردد. تنفس مصنوعی ، استنشاق اکسیژن در مواقع شدید و تزریق هیپوسولفیت سدیم داخل وریدی ، مفید می باشد.


● دی اکسیدکربن  (CO2)
گازی است بی رنگ ، بی بو ، با طعم کمی سوزاننده. این گاز در حقیقت سمی نیست و مقدار کم آن مراکز تنفسی را تحریک می کند. ولی وجود مقادیر زیادی از آن در هوا ، چون جای اکسیژن را می گیرد، بنابراین باعث ایجاد مسمومیت می شود. وجود گاز کربنیک در نوشابه های گازدار سمی نیست و قسمتی از آن ، از راه تنفس دفع می شود.
برای تعیین مقدار گاز کربنیک در هوا ، آن را از محلول هیدروکسیدباریم عبور می دهند و کربنات باریم حاصل را پس از خشک کردن ، وزن می کنند و بقیه هیدروکسیدباریم را با اسید اگزالیک تعیین مقدار می کنند.


● کلرور کربونیل (COCl2)
فوسژن گازی است بی رنگ با بوی نافذ و شبیه بوی علف خشک. گازی است محرک و خفه کننده که سرفه ، ریز اشک و تنگی نفس ایجاد می کند. تقریبا ۲۰ برابر از کلر سمی تر است و از گازهای جنگی محسوب می شود. وجود ۰.۴۵ گرم در هر متر مکعب هوا به فاصله یک دقیقه کشنده می باشد. مسمومیت اتفاقی از آن ، در اطاقهای عمل وقتی که بخارات کلروفرم در مجاورت حرارت تبدیل به فوسژن می شوند یا در موقعی که تتراکلرید کربن بعنوان خاموش کننده آتش استفاده می شود، فسژن ازاد می شود.


● اسید سولفیدریک (H2S)
گازی است بی رنگ با بوی تخم مرغ گندیده. در مجاورت هوا با رنگ آبی مشتعل می شود و در آب محلول است. این گاز از راه تنفس سمی است و از راه خوراکی سمیتی ندارد. اگر به نسبت ۰.۰۵ در صد در هوا باشد قابل تحمل است. برای پیشگیری از مسومیت باید در فضایی که این گاز وجود دارد، تهویه هوا را کامل کرد و ماسک هایی را بکار برد که دارای زغال و مواد قلیایی باشد. در صورتی که مسمومیت شدید باشد، مرگ اتفاق می افتد.

در مسمومیت کم ، حالت تهوع ، استفراغ ، ناراحتی قلبی و کلیوی ، عوارض چشمی و ورم ملتحمه دردناک دیده می شود. تنفس مصنوعی و تجویز داروهای مقوی قلب از راههای درمان آن